OGŁOSZENIA

TACA NA SEMINARIUM DUCHOWNE

Ofiary zebrane dzisiaj na tacę będą przeznaczone na potrzeby Seminarium.

Poświęcenie przyborów szkolnych

Dzisiaj podczas Mszy św. o 12⁰⁰ poświęcenie przyborów szkolnych – zapraszamy zwłaszcza dzieci klas pierwszych i rodziców.

RÓŻANIEC FATIMSKI

Dzisiaj także, z racji 13 dnia miesiąca zapraszamy po Mszy Św. wieczornej na procesję i Różaniec fatimski.

W związku z tym, nie będzie dziś Różańca o godz. 18⁰⁰.

60-TA ROCZNICA OBECNOŚCI FIGURY M.B. FATIMSKIEJ

W przyszłą niedzielę przypada 60-ta rocznica obecności figury
M.B. Fatimskiej w naszej parafii. Będziemy dziękować Panu Bogu za tę szczególną łaskę. W sobotę, 19 września po Mszy Św. wieczornej do 21⁰⁰, zapraszamy na czuwanie przed tą rocznicą.

KATECHEZA W PRZEDSZKOLU

Pragnę przypomnieć rodzicom dzieci uczęszczających do przedszkoli
w naszej parafii, że w Rozporządzeniu Ministerstwa Oświaty czytamy, że lekcje religii dla dzieci w przedszkolu są organizowane „na prośbę (życzenie) rodziców”. Zarówno parafia, jak i szkoła oraz przedszkola są gotowe podjąć się tego zadania. Potrzebna jest jednak także inicjatywa rodziców.

KURS PRZEDMAŁŻEŃSKI

Spotkania dla narzeczonych, w ramach przygotowania do sakramentu małżeństwa, odbywają się w naszej parafii w środy o godz. 20⁰⁰ w domu katechetycznym, w sali nr 13.

BIBLIOTEKA PARAFIALNA

Zachęcamy do korzystania z Biblioteki Parafialnej w każdą drugą i czwartą niedzielę miesiąca w godz. 10²⁰ – 12³⁰.

INTENCJE MASZALNE NA ROK 2021

Przyjmujemy już  intencje mszalne na  rok 2021. Zapraszamy w godzinach urzędowania  kancelarii.

I KOMUNIA ŚW. I ROCZNICA W 2021

Ze względu na wciąż niepewną sytuację epidemiologiczną I Komunię Świętą w przyszłym roku będziemy planować w małych grupach,
w indywidualnie wybranych terminach. (Patrz załącznik I Komunia Św. 2021 na www Parafii.) Liturgia najbliższego tygodnia

14 września- poniedziałek-  obchodzimy Święto Podwyższenia Krzyża Świętego- zachęcamy w tym dniu do osobistej adoracji krzyża a także do osobistego rozeznawania wartości, krzyża, cierpień, trudów życiowych, które spotykają nas w życiu i  ofiarowywania ich jako duchowy dar za siebie i innych.  Przedstawiajmy i ofiarujmy Bogu wszelkie podejmowane trudy, cierpienia, prace i wysiłki najlepiej podczas składania darów ofiarnych na początku Liturgii Eucharystii w czasie każdej Mszy Świętej, w której uczestniczymy.

18 września- piątek- święto świętego Stanisława Kostki- patrona Polski oraz dzieci i młodzieży, módlmy się tego dnia szczególnie  w intencji naszych dzieci i wnuków.

ISTOTNE SPRAWY ZWIĄZANE Z PANDEMIĄ

MASECZKI

Przypominamy, że w kościele, jako miejscu publicznym, jesteśmy zobowiązani do noszenia maseczek. Wynika to zarówno z zaleceń epidemiologicznych, jak i ze wzajemnego szacunku i troski.

dwie praktyki przyjmowania komunii świętej

W Kościele przyjęte są dwie praktyki przyjmowania Komunii Świętej.
W warunkach pandemii przy figurze M.B. Fatimskiej udzielamy Komunii Świętej  wyłącznie na rękę (dla tych którzy uważają ten sposób za bardziej higieniczny i bezpieczny).

Przy przyjmowaniu Komunii prosimy wziąć pod uwagę, że ks. Prałat nie jest w stanie zastosować się do zaleceń higienicznych ani do ustaleń porządkowych. (Patrz załącznik)

SAKRAMENT POKUTY

Zaobserwowaliśmy, że w związku z ofoliowaniem konfesjonałów oraz koniecznością noszenia maseczek, w praktyce Sakramentu Pokuty zderzamy się z trudnościami w komunikacji. Szczególnie podczas Mszy Świętych (gdy grają organy, podczas śpiewów) bardzo często spowiednik nie słyszy penitenta i odwrotnie. W tych warunkach „kierownictwo duchowe” staje się praktycznie niemożliwe. Dlatego, tych którym zależy na bardziej spokojnym przeżyciu spowiedzi, w większym zrozumieniu
i skupieniu, zapraszamy poza godzinami Mszy Świętych. Będziemy dyżurować od poniedziałku do piątku podczas wieczornej adoracji, czyli po Mszy Świętej wieczornej do godziny 20⁰⁰. Dyżur kończy się o godz. 19⁵⁵.

Poniedziałek- ks. Tomasz

Wtorek-  ks. Rafał

Środa – ks. Proboszcz

Czwartek – ks. Krzysztof

Piątek- ks. Mirosław

Zachęcamy przy tym do praktykowania I Piątków miesiąca. Przypominamy przy tym, że ich istota leży w Komunii Św. wynagradzającej NSJ. By nie tworzyć napięć w długich kolejkach do konfesjonału, dobrą praktyką jest spowiedź św. nawet kilka dni przed I Piątkiem. Najważniejsze, żebyśmy czystym sercem przyjęli Komunię Świętą  wynagradzającą.

ORGANY

W pierwszych miesiącach pandemii musieliśmy przerwać zbiórkę na budowę nowych organów. Większą część zebranych funduszy musieliśmy przeznaczyć na spłatę remontu domu katechetycznego oraz ogrzewania ławkowego. Z decyzją, co do dalszego planowania budowy organów, musimy poczekać do wyjaśnienia zagrożenia epidemiologicznego.

O PRZYJMOWANIU KOMUNII ŚWIĘTEJ

POSTAWA WEWNĘTRZNA

Pierwszym i najważniejszym warunkiem godnego przyjęcia Jezusa Eucharystycznego jest – jak wiadomo – stan łaski uświęcającej. A zatem niech nikt, kto znajduje się w stanie grzechu ciężkiego, nie przyjmuje Ciała Pańskiego bez uprzedniego odbycia rzetelnej spowiedzi sakramentalnej (por. Redemptionis Sacramentum, 81). Od strony ludzkiej w przyjmowaniu Komunii świętej najistotniejsza jest bowiem wewnętrzna dyspozycja człowieka. Każdy z nas powinien podchodzić do ołtarza z sercem wolnym od grzechu ciężkiego, wypełnionym wiarą, miłością i pragnieniem całkowitego zjednoczenia się ze Zbawicielem.

POSTAWA ZEWNĘTRZNA

Ten wewnętrzny stan chrześcijanina winien odzwierciedlać się także w jego zewnętrznej postawie. Najpierw – w pobożnym skupieniu, aktywnym udziale we wspólnej modlitwie i śpiewie, a następnie – w dbałości o odpowiedni strój i postawę w kościele. Nie można też zapomnieć o punktualnym przybywaniu na niedzielną liturgię. To oczywiście tylko niektóre z zewnętrznych elementów, świadczących o wewnętrznym usposobieniu człowieka. Wymogiem godnego przystąpienia do ołtarza jest także post eucharystyczny. Każdy, kto zamierza przystąpić do Komunii świętej, jest zobowiązany do zachowania postu przynajmniej godzinę przed przyjęciem Ciała Pańskiego. Choć obecny Kodeks Prawa Kanonicznego nic nie mówi na temat czasu postu dla chorych czy osób w podeszłym wieku, które nie wychodzą już z domu (por. KPK 919§3), zaleca się, aby dla tych osób był to choćby jeden kwadrans (por. Immensae caritatis, 3). Nie bez znaczenia dla czci wobec Jezusa Eucharystycznego jest również zewnętrzny sposób przyjmowania Komunii Świętej. W odróżnieniu od wewnętrznej dyspozycji człowieka, regulacja tej kwestii leży w gestii kompetentnej władzy kościelnej. W dwudziestowiecznej historii Kościoła można dostrzec dużą różnorodność zarówno rytów sprawowania Mszy Świętej, jak i sposobów przyjmowania Ciała Pańskiego. Również dzisiaj istnieje w Kościele Powszechnym kilka sposobów przystępowania do stołu Pańskiego: Komunia Święta przyjmowana pod postacią Chleba do ust lub na rękę, Komunia pod obiema postaciami, a także w szczególnych okolicznościach – Komunia pod postacią Wina. Podchodząc do Komunii Świętej należy pamiętać o odpowiedniej postawie ciała. Przepisy liturgiczne mówią o dwojakiej: klęczącej bądź stojącej. Postawę określa Konferencja Episkopatu danego kraju (por. OWMR, 160). W Polsce dozwolone są obydwie. Ci jednak, którzy przystępują do ołtarza Ciała Pańskiego stojąc, powinni przed przyjęciem Komunii świętej przyklęknąć na jedno kolano lub – jeśli nie mogą – przynajmniej wykonać skłon. Biskupi polscy zalecają procesyjne podchodzenie do stołu Pańskiego, gdyż wyraża ono lepiej istotę Eucharystii – pokarmu, który umacnia człowieka na drodze do wieczności (por. Instrukcja KEP, 38). Najważniejsze jest jednak to, by przystępowanie do Komunii odbywało się zawsze w sposób nabożny, godny i spokojny.

DWIE PRAKTYKI

Najstarszą praktyką udzielania Komunii świętej jest podawanie jej na rękę. Istniała ona w Kościele do ok. VIII wieku (zob. Ordo Romanus, I). Gest ten został przejęty z obrzędów wieczerzy paschalnej. Posłużył się nim Chrystus, gdy podczas Ostatniej Wieczerzy podał Apostołom swe Eucharystyczne Ciało do rąk (zob. Łk 22,19). O tej formie Komunii świętej mówią nam pisma Ojców Kościoła, które świadczą jednocześnie o głębokiej czci i wielkiej miłości względem Najświętszego Sakramentu. Św. Augustyn, jeden z największych teologów i duszpasterzy, zalecał, aby nikt z wiernych nie spożywał Ciała Pańskiego bez uprzedniej jego adoracji (zob. Komentarz do Psalmów 98,9). O głębokim szacunku podczas przyjmowania Komunii świętej mówił także św. Cyryl Jerozolimski. W jednej ze swych katechez tłumaczył neofitom: podstaw dłoń lewą pod prawą czyniąc z nich niby tron, gdyż masz przyjąć Króla. Do wklęsłej ręki przyjmij Ciało Chrystusa i powiedz: „Amen” (…) bacząc, byś zeń nic nie uronił.(…) A kiedy już spożyłeś Ciało Chrystusowe (…) zatrzymaj się na modlitwie, dziękując Bogu za to, że tak wielkimi zaszczycił cię tajemnicami (Katechezy mistagogiczne, V,21). Jest wiele starożytnych tekstów, mówiących o udzielaniu Komunii na złożone dłonie (np. Jan Damasceński, Wykład wiary prawdziwej 4,13). Wszystkie one są wymownym świadectwem wiary w realną obecność Chrystusa w Eucharystii i w jej uświęcające działanie dla człowieka.
Młodszym, choć bardziej rozpowszechnionym sposobem, jest przyjmowanie Komunii Świętej do ust. Około IX wieku stał się on powszechną praktyką, a pojawił się wraz z wprowadzeniem do liturgii mszalnej chleba niekwaszonego. Kościół uznaje go także za praktykę starożytną i czcigodną (por. Memoriale Domini). Okres, w którym zostało wprowadzone przyjmowanie Komunii Świętej wprost do ust, z jednej strony odznaczał się wielkim szacunkiem do Najświętszego Sakramentu, z drugiej natomiast – przeświadczeniem o ludzkiej niegodności, aby go przyjmować. Znalazło to swój wyraz w nowych elementach wprowadzonych w tym okresie do obrzędów Komunii Świętej, takich jak: postawa klęcząca (ok. XIV wieku) czy wyznanie setnika: Panie nie jestem godzien (ok. X wieku). Wielka, granicząca wręcz z lękiem (mysterium tremendum), cześć wobec Eucharystii spowodowała, że wierni coraz częściej ją adorowali, a coraz rzadziej nią się karmili. Zmusiło to Kościół do wprowadzenia nakazu przyjmowania Komunii świętej przynajmniej raz w roku, z okazji Wielkanocy (zob. Sobór Laterański IV). Dzisiaj Kościół daje wiernym możliwość nawet dwukrotnego przystąpienia do Komunii świętej tego samego dnia (zob. KPK 917), pod warunkiem, że za drugim razem uczestniczą oni w całej Mszy Świętej. Ta norma pomaga nam zrozumieć, iż autentyczny kult Eucharystii oraz cześć i szacunek jej okazywane nie mogą nigdy odłączyć chrześcijanina od Stołu Pańskiego. Nasza pobożność eucharystyczna powinna zawsze współbrzmieć ze słowami hymnu św. Tomasza z Akwinu: „Zbliżam się w pokorze i niskości swej, wielbię Twój majestat skryty w Hostii tej” (Adoro te devote).

KOMUNIA ŚWIĘTA NA RĘKĘ

Dnia 9 marca 2005 roku księża „biskupi zgromadzeni na zebraniu plenarnym jednogłośnie przyjęli, że w Polsce Komunii Świętej udziela się przez podanie Hostii wprost do ust. Jeżeli jednak ktoś poprosi, gestem wyciągniętej dłoni, o Komunię Świętą na rękę, należy mu Jej w taki sposób udzielić” (Komunikat z 331. zebrania plenarnego KEP, 5). Jestem przekonany, że w naszej Archidiecezji można udzielać Komunii świętej na rękę, lecz winno temu towarzyszyć odpowiednie przygotowanie (zob. Immensae caritatis, 4). Niech więc wszyscy prezbiterzy, zwłaszcza w czasie niedzielnych kazań, przypominają wiernym katolicką doktrynę o realnej obecności Jezusa Chrystusa pod postaciami chleba i wina oraz wyjaśnią znaczenie tego gestu, pamiętając, że chodzi tu o największe i najświętsze tajemnice naszej wiary. Każdy zaś, kto przyjmowałby Najświętszą Hostię na dłoń, niech pamięta o odpowiedniej postawie i ułożeniu rąk. Komunię Świętą należy przyjmować na lewą dłoń podtrzymywaną przez prawą, a następnie, stojąc przed kapłanem, prawą ręką włożyć Hostię do ust; w żadnym wypadku nie wolno odchodzić z Hostią na dłoni od ołtarza.

Abp. Stanisław Gądecki

Por. https://szczecin.dominikanie.pl/2019/03/30/o-postawie-i-sposobach-przyjmowania-komunii-swietej/